Creanaut, coaching Gent | Life coach | Mindfulness | Beeldend ACT- therapeut | creativiteit en mentaal welzijn

Ontdek de verrassende schoonheid in alledaagse ‘shit’: Een gids voor speelse waarneming

Beauty grows out of shit, in wat lastig loopt zitten ook groeiknopen

Schoonheid ontspruit uit stront: een onverwachtse metamorfose

Wist je dat schoonheid zich niet altijd in grootse gebaren manifesteert? Het kan zich zelfs ontwikkelen uit, jawel, stront! Net zoals ik als kind al deed, kun je schoonheid ontdekken in alledaagse dingen en zo je eigen wereld creëren.

Herinner je je die tak, die hoop stenen, dat mos? Ik zag de schoonheid daarin, maar in de klas werd het vaak afgedaan als vuil, een berg stenen, gewoon niks bijzonders. Dus begon ik mijn talloze verzamelingen weg te stoppen. Ik begon subtieler te verzamelen, totdat het uiteindelijk stopte.

Maar weet je, schoonheid hoeft niet altijd groots te zijn.

Het kan ook voortkomen uit ‘shit’, zoals Brian Eno

zo mooi zei. Schoonheid kan zich manifesteren in kunst, creativiteit, een andere kijk op de wereld, of zelfs een majestueus muziekstuk. Maar dat ontstaat niet van de ene op de andere dag.

 

For the sublime and the beautiful and the interesting, you don’t have to look far away. You have to know how to see.”
Hedda Sterne – Roemeense kunstenares

 

Schoonheid groeit als zaadjes die geplant worden in vruchtbare grond, verzorgd en gevoed.

Het vereist dus experimenteren, anders combineren, anders kijken… Maar het kan net zo goed te vinden zijn in de kleine dingen om ons heen.

Dus waarom zou je niet eens een wandeling maken en anders kijken naar je omgeving? Kun jij schoonheid zien op plekken waar je brein in eerste instantie niks bijzonders waarneemt?

En weet je, je hoeft niet ver te zoeken. Het gaat er niet om wat je precies ziet, maar hoe je ernaar kijkt, zoals de Roemeense kunstenares Hedda Sterne zei: “Voor het verhevene, het mooie en het interessante hoef je niet ver weg te kijken. Je moet weten hoe je moet kijken.”

Onlangs las ik een vergelijking tussen schoonheid en een waterlelie. Deze prachtige bloem ontspruit ergens onder water, in donkere krochten en modder. Ja, uit stront dus! Maar uiteindelijk bloeit hij boven water op tot iets moois. Nu gebruikte de schrijver de waterlelie als metafoor, maar eigenlijk geldt dit voor alle bloemen.

Toevallig kwam ik gisteren, op 20 februari, een bloeiende waterlelie tegen in de plantentuin van Gent. Die metafoor kon ik natuurlijk niet zomaar laten liggen.

Dus ik ging op pad, gewapend met mijn camera en regenjas, op zoek naar schoonheid in de modder. Onderweg overviel me een gevoel van rust, overgave en plezier.

Het werd een speelse ontdekkingsreis. Ik had mijn ogen gericht op het spotten van schoonheid in het alledaagse, zelfs uit stront.

Op een bankje in de plantentuin ging ik zitten. Ik was trouwens helemaal alleen daar. Het geluid van de regen op de kassen en de warme lucht die door de ruimte stroomde, brachten me volledige rust. Een aangename geur van citrusbomen hing in de lucht.

Het voelde bijna als een contemplatief moment. Mijn zintuigen werden gevoed, niet overladen met prikkels, maar juist geprikkeld.

Ik kan het je echt aanraden.

 
Misschien weet je al dat ik met mijn eigen kunstwerken aan de slag ben gegaan met de blik. Wat trekt mijn aandacht? Ik volg mijn intuïtie, neem het mee, fotografeer het, en ga er iets mee doen. Je kunt je blik trainen door speels en ontdekkend te kijken.

Mijn kunstproject draait momenteel om die blik. De blik die aandacht geeft, niet alleen maar de blik op zich. Ik verzamel vergelijkbare objecten en probeer mijn blik te sturen, vorm te geven aan mijn toekomstige blik. Op die manier geef ik ook aandacht aan het alledaagse en geef ik het een podium.

Soms hebben we echter niet door dat we vastzitten in ons denken, te veel in het cognitieve. Dus ik wil graag een lans breken voor het geven van aandacht aan datgene wat onze aandacht trekt.

En dus even ontsnappen aan dat cognitieve brein.

Onlangs las ik bij cartoonist Porcellino het volgende: “Het is niet zoals de Rocky Mountains die je omver slaan met de boodschap: ‘Kijk eens hoe majestueus ik ben.’ Het is Paw Paw, Illinois. Die schoonheid en majestueuze zijn er wel, maar je moet leren herkennen. Zodra je leert herkennen, zie je het overal.

Dit raakte me.

Vergeet niet dat demonen en beren op de weg niet van frisse lucht houden.

Dus zoek nieuwe omgevingen op, ga wandelen, trek eropuit.

Onlangs zei een creatieve geest tegen me: “Ik ben gaan wandelen en ik heb een prachtige stok mee naar huis genomen. Een oudere man die ik onderweg tegenkwam, zei tegen me: ‘Heb je een schat gevonden.'”

Dat vond ik zo mooi. Zo mooi dat ik het graag met je deel. Want is dat niet precies de essentie van de quote van Porcellino? De majestueuze schoonheid is overal, en je kunt leren om het te zien en te ontdekken.

Kortom, aandacht is een kostbaar goed in onze snelle en drukke wereld.

Het is ook een krachtig middel om ons te verbinden met de schoonheid van het leven en om positief te blijven denken. Door onze aandacht te richten op de kleine, mooie dingen om ons heen, kunnen we ons bewust worden van het wonder dat ons omringt. We kunnen ons afstemmen op het moment en genieten van de kleuren, vormen en geluiden om ons heen.

Door aandacht te schenken aan de positieve dingen in ons leven, kunnen we onszelf ook een boost geven in termen van positieve psychologie.

Door ons te concentreren op dingen waar we dankbaar voor zijn, of op momenten van vreugde en verbinding met anderen, kunnen we onze emotionele en mentale gezondheid versterken.

Door je te verbinden met dit alles, ga je zelf ook bloeien, of beter gezegd, floreren.

 

Heb je graag nog wat meer inspiratie om voluit te leven vanuit opmerkzaamheid? Schrijf je in op mijn gratis nieuwsgierigheidsbrief.

 

 
0
    0
    Je creanautbon
    Je winkelkar is leegKies een creanautbon