Meike Janssens | Creatief ACT-therapeut| Creatief coaching Gent | Mindfulness | Life coach
Schrijf nu in voor de workshop met kinderen in Leuven. Hup, naar de agenda voor ‘Van piekerhoofd naar creatiekracht’
Zelfzorg is geen luxeproduct. Het is geen extraatje voor wanneer er toevallig tijd overblijft. Zelfzorg is de brandstof die ons draaiende houdt, de bedding die ons draagt, het anker in de storm van het leven. Het is fundamenteel.
Maar wat betekent dat dan, in de praktijk? Wat betekent zelfzorg in een leven dat vaak overladen is met verwachtingen, verantwoordelijkheden en een eindeloze stroom van prikkels? En belangrijker nog: hoe maak je er ruimte voor zonder het gevoel te hebben dat je faalt, alweer te weinig doet, of het ‘verkeerd’ aanpakt?
Laten we het anders bekijken. Anders voelen. Anders doen.
Zelfzorg is geen trucje. Het is geen stappenplan. Het is een houding. Een uitnodiging om aanwezig te zijn in je eigen leven. Om bewust te voelen wat je nodig hebt, op micro- en macroniveau. En het dan ook effectief toe te laten.
Dit begint klein. Denk aan de ademhalingsoefening aan het begin van je dag. Of de wandeling die je maakt om je hoofd leeg te maken. Het is ook het moment waarop je besluit: vandaag kies ik voor zachtheid.
Zelfzorg is een verzameling van kleine keuzes die je helpen om je innerlijk kompas terug te vinden. Je hoeft niets te bereiken. Je hoeft enkel te zijn.
Voor mij is creativiteit geen bijzaak. Het is een vorm van zorg. Een manier om te ademen. Te verwerken. Te vertragen. Juist dit is creatieve zelfzorg.
Wanneer je creëert zonder doel, zonder druk, zonder moeten, dan ontstaat er ruimte. Je hoeft niet uit te blinken. Je mag gewoon aanwezig zijn. Met kleur. Met vorm. Met stilte.
Slow art is daar een prachtig voorbeeld van. Het draait niet om het eindresultaat, maar om het proces. Om het vertragen. Het voelen. Het opnieuw verbinding maken met jezelf.
En dat, die zachte aandacht voor wat er leeft in jou, dát is zelfzorg.
We zijn getraind om te zorgen voor anderen. Om beschikbaar te zijn. Om mee te bewegen. Maar wanneer was de laatste keer dat je zonder schuldgevoel ruimte nam voor jezelf? Die kostbare me-time?
Zelfzorg vraagt lef. Lef om ‘nee’ te zeggen. Om ‘ja’ te zeggen tegen rust, tegen leegte, tegen tijd zonder functie.
Me-time hoeft niet groots te zijn. Het kan gaan om vijf minuten waarin je niets moet. Denk aan een boek, een warm bad, of een wandeling in stilte. En we-time – samen tijd doorbrengen in verbinding, zonder prestatiedruk – is net zo krachtig. Denk aan een lach, een blik, een gesprek waar je warm van wordt. Ook dat is zelfzorg.
We groeien op in een cultuur die presteren en volhouden verheerlijkt. Een cultuur die stilte verwart met leegte. Die spelen als onproductief beschouwt.
Maar zelfzorg vraagt om het tegenovergestelde: vertragen, voelen, loslaten. Jezelf toestaan om te zijn in plaats van te doen. Je mag experimenteren. Je mag opnieuw ontdekken. Je mag spelen. Ik schreef er al eerder over in mijn blog over spelen voor volwassenen.
Juist daar, in het onaffe en het speelse, zit de herstellende kracht die je uitputting omvormt tot levenslust. Daar ontstaat de mogelijkheid om jezelf opnieuw te ontmoeten – vriendelijker, zachter, vrijer. Dit draagt bij aan je algehele welzijn.
Je lichaam spreekt. Altijd. Eerst zacht. Dan luider. Dit zijn je lichaamssignalen.
Misschien voel je een spanning in je schouders, een onverklaarbare vermoeidheid, een vage onrust. Dat zijn de veertjes. Kleine signalen. Als je ze negeert, worden ze bakstenen: uitputting, frustratie, blokkades.
Zelfzorg begint bij luisteren. Niet analyseren, niet oplossen, maar waarnemen. Stilstaan. Ademhalen. Even niets forceren. Dit zijn basisprincipes van mindfulness.
Neem dagelijks een paar minuten om te voelen wat je lichaam je vertelt. Waar zit de spanning? Wat vraagt om aandacht? Niet om te fixen, maar om simpelweg te zijn bij wat er is.
Zelfzorg hoeft geen soloproject te zijn. Soms vind je jezelf juist terug in de verbinding met anderen. In samen creëren. Samen lachen. Samen stil zijn.
Een gedeeld moment. Een blik van herkenning. Een gesprek waarin je niet hoeft uit te leggen. Dat is ook heling. Ook zorg. Ook leven.
Juist in die menselijke uitwisseling ontstaat energie. Je laadt elkaar op. En dat is waardevol, noodzakelijk zelfs, in een wereld die vaak op versnelling draait. Het draagt bij aan je mentale welzijn.
Misschien vraag je jezelf af of zelfzorg niet gewoon weer zo’n modewoord is. Iets dat hoort bij de wellness-industrie of de happy quotes op sociale media.
Maar zelfzorg is geen trend. Het is een basisvoorwaarde voor een gezond, veerkrachtig leven. Als je jezelf negeert, raakt je fundament verzwakt. Dan geef je zonder op te laden. Dan leef je op automatische piloot.
Zelfzorg is niet egoïstisch. Het is wat je nodig hebt om in je kracht te blijven staan. Voor jezelf. Voor de mensen rondom je. Voor je creativiteit. Voor je levendigheid. Het is essentieel voor je welzijn.
Wil je zelfzorg niet langer zien als extraatje, maar als iets wat je leven draagt? Wil je voelen hoe creatieve zelfzorg je welzijn verdiept? Wil je ontdekken hoe je via kunst, journaling en expressie meer rust, plezier en ruimte creëert in je dagen?
Ontvang direct mijn gratis onderzoeksboek, een uitnodiging tot creatieve mindfulness en zelfontdekking. Het staat boordevol reflectieoefeningen en speelse experimenten om te onthaasten, je hoofd leeg te maken en stress te verminderen.
Dan is het traject ‘Journal en creëer jezelf naar meer plezier’ misschien wel jouw volgende stap, of ontdek mijn traject ‘Minder vol hoofd’. Wil je liever eerst proeven? Boek dan een plek in een van mijn workshops creatieve mindfulness en zelfzorg. We vertrekken niet vanuit perfectie, maar vanuit nieuwsgierigheid en het durven spelen en voelen.
Je hoeft het niet alleen te doen. Maar je moet wel beginnen met jezelf.
Wat is jouw manier om goed voor jezelf te zorgen?