Schoonheid in de Shit: Ontdek verwondering en rust in het alledaagse

Je denkt misschien dat schoonheid iets is voor museumzalen, voor de gouden uurtjes, voor perfect gestileerde beelden. Maar wat als ik je vertel dat schoonheid net zo goed ontstaat uit… rommel? Uit chaos? Uit shit, zelfs?

Ik zeg het je rechtuit: schoonheid groeit in de modder. In wat moeilijk loopt, in wat rammelt, in wat schuurt. En dat is niet zomaar een poëtisch idee — het is iets wat je kunt trainen, iets wat je kunt zien, elke dag opnieuw, in de alledaagse schoonheid.

Waarom volwassenen opnieuw mogen leren kijken naar schoonheid

Als kind wist ik het al

Herinner je het nog? Die tak. Die stenen. Dat mos dat glinsterde in het licht. Voor mij waren het schatten. Schoonheid. Magie. Maar in de klas werd het afgedaan als vuil. “Niks bijzonders,” klonk het. Dus ik stopte mijn verzamelingen weg. Tot ze verdwenen.

Ik leerde dat wat mij raakte, niet altijd werd gezien. En toch bleef ik kijken. Nog steeds kijk ik. Ik probeer nu bewust schoonheid in het alledaagse te vinden.

Schoonheid ontspruit uit stront

Brian Eno zei het al: “Beauty grows out of shit.” En ik geloof hem.

Schoonheid hoeft niet netjes, hoeft niet groots. Ze groeit uit rafels, uit imperfectie, uit wat schuurt. Zoals een waterlelie uit de modder, zo bloeit jouw blik als je haar de ruimte geeft om anders te kijken naar de wereld.

En weet je, je hoeft niet ver te zoeken. Zoals Hedda Sterne zei: “Voor het verhevene, het mooie en het interessante hoef je niet ver weg te kijken. Je moet weten hoe je moet kijken.” Dit is de essentie van mindful waarnemen.

Mijn waterleliemoment

Op 20 februari stond ik in de plantentuin van Gent. Alleen, met mijn camera en een dikke jas tegen de regen. En daar zag ik het: een bloeiende waterlelie. Klaar, aanwezig, stil. Een perfect voorbeeld van alledaagse schoonheid.

Ik ging zitten op een bankje. Alles werd zacht. De regen tikte op het glas, de geur van citrus hing in de lucht. Ik was stil. Niet leeg, maar vol. Vol zintuigelijkheid. Vol aandacht. Vol verwondering.

Dat moment was schoonheid. Niet groots. Wel echt.

Schoonheid is een keuze van aandacht

We leven veel in ons hoofd. Denken, plannen, analyseren. Maar je blik kun je trainen. Je kunt opnieuw leren kijken, je perceptie veranderen. Zoals ik nu doe in mijn kunstproject: ik volg mijn aandacht. Ik verzamel, fotografeer, en geef ruimte aan wat mij trekt — zelfs als het niets ‘moois’ is volgens de norm.

Niet de blik zelf telt, maar de blik die aandacht geeft.

Want soms zie je het pas als je stopt met zoeken naar betekenis en gewoon aanwezig bent. Soms zie je het pas als je toestaat om geraakt te worden, en zo rust te vinden in chaos.

Paw Paw, Illinois

Cartoonist John Porcellino schreef het zo treffend: “Het is niet zoals de Rocky Mountains die je omver slaan met de boodschap: ‘Kijk hoe majestueus ik ben.’ Het is Paw Paw, Illinois. De schoonheid is er. Je moet leren herkennen.”

Dat raakte me. Want het klopt. Schoonheid schreeuwt niet. Ze fluistert. En je leert luisteren. Oefenen. Je blik openen. Dit is een vorm van aandacht trainen.

Zoals die man zei tegen de wandelaar met een stok in de hand: “Heb je een schat gevonden?” Ja. Dat dus.

Ontdekking begint bij vertragen

Zodra je vertraagt, komt de verwondering. Niet altijd spectaculair, maar stil en echt. Zo vind je schoonheid in het alledaagse.

Je hoeft geen wereldreis te maken. Je hoeft geen grootse kunst te creëren. Je hoeft alleen maar…

• te durven kijken

• jezelf te volgen

• ruimte te geven aan wat je aandacht vraagt

En ja, soms betekent dat: rommel zien als materiaal. Shit zien als kiemgrond. Geen censuur, geen oordeel. Alleen aanwezigheid. Dit helpt je om anders te kijken naar wat in de weg zit.

Teken een vogel

Probeer het eens. Gewoon, voor de fun. Geen perfecte vogel. Gewoon een. En kijk wat er gebeurt. Je vertraagt. Je kijkt aandachtiger. Je schakelt over van hoofd naar hart, van denken naar voelen.

Net zoals bij The Artist’s Way. Of slow art. Of mindful wandelen. Het is allemaal hetzelfde: ruimte maken om jezelf te zien. Via het kleine. Het simpele. Het echte. Het draagt bij aan je innerlijke rust.

Aandacht is goud

In onze snelle wereld is aandacht zeldzaam. En dus: kostbaar. Maar ook krachtig. Want door aandacht:

• zie je schoonheid waar je die niet verwacht

• kom je los van dat constante moeten

• en verbind je je met wat wél klopt, met wat wél voedt

En dan, dan bloei jij ook. Dan floreer je. Dan vind je rust en verwondering.

Jij mag ook leren zien

Voel je dat het knaagt? Dat je blik wel wat zachtheid of verwondering kan gebruiken? Dat je stress wilt verminderen en meer innerlijke rust wilt?

Schrijf je in op mijn gratis minionderzoeksboek vol creatieve mindfulness en anders kijken.

Ik stuur je om de veertien dagen een zachte pauze. Met inspiratie. Met kleur. Met een cadeautje om je blik te verruimen en schoonheid in het alledaagse te herkennen.

Want soms heb je alleen maar een beetje ruimte nodig om weer te kunnen zien. En te voelen: “Ah ja… daar is het weer. Dat kleine, verrassende stukje schoonheid.”

Creanaut – Kunstzinnige aansteker voor onconventionele rafeleindjes

Wil je speelser, zachter en met meer verwondering in het leven staan? Wil je leren anders te kijken naar wat in de weg zit?

Ik begeleid je er met plezier in via creatieve begeleiding. Neem contact op of bekijk mijn aanbod voor workshops die je helpen je perceptie te veranderen en rust te vinden.