Het gevoel van anders zijn: Eenzaamheid, echtheid en de helende kracht van creativiteit

Iedereen kent het wel: het gevoel dat je er nét niet helemaal bij hoort. Anders zijn of beter je anders voelen.

Maar als je hoogbegaafd, hoogsensitief of neurodivergent bent, kan dat gevoel zich veel dieper nestelen. Het is niet eventjes, maar chronisch. Niet oppervlakkig, maar tot in je zenuwbanen.

Je merkt het in de klas, in vergaderingen, op familiefeestjes: je denkt sneller, voelt intenser, pikt nuances op die anderen niet eens zien. En juist daardoor voel je je vaak… alleen.

Het masker dat uitput

Veel van ons leerden vroeg: pas je aan. Val niet op. Wees niet te veel.

Dus zetten we een masker op. We stellen minder vragen. Laten ons enthousiasme afzwakken. We dempen ons licht – in de hoop dat we dan wél erbij horen.

Maar dat masker weegt zwaar. Het vraagt constante controle, remmen intrappen, spiegelen, inschatten. Je put jezelf uit door te proberen ‘juist’ te zijn. En op een dag merk je: ik ben mezelf aan het kwijtraken.

Intens voelen, moeilijk delen

Wie intens voelt én diep denkt, leeft met een binnenwereld die vaak moeilijk te verwoorden is. Je ervaart een wirwar aan gedachten en emoties, maar hoe leg je dat uit? Hoe geef je taal aan je tempo, je gevoeligheid, je creatieve explosies?

Vaak word je verkeerd begrepen: als betweter, dramaqueen, te gevoelig, te afstandelijk. Of je wordt op een voetstuk gezet – en juist daardoor raak je nog verder verwijderd.

Dus leer je te zwijgen. Te minimaliseren. En in die stilte groeit schaamte: Ben ik te veel? Of net niet genoeg? Het is een constante strijd tegen een innerlijke criticus die fluistert dat er iets mis met je is.

Je wilt gewoon écht contact voorbij de koetjes, maar hoe gewoon is dat allemaal

Want onder al dat aanpassen leeft een diep verlangen. Een hartsverlangen. Naar echtheid. Naar verbinding. Naar een plek waar je niets hoeft uit te leggen.

Sue Johnson noemt het een basisbehoefte: erbij horen. En Brené Brown zegt het zo mooi: “Verbinding is de energie die ontstaat wanneer mensen zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen – zonder oordeel.”

Dat is de plek waar jij tot rust komt. Waar je eindelijk mag zijn wie je bent. Zonder filter. Zonder masker. Gewoon… jij.

Hoe vind je gelijkgestemden en diepe connectie?

Verbinding begint met durven delen. Wat heb jij nodig? Rust? Genegenheid? Creatieve vonkjes?

Zeg het. Laat het zien. Geef het ruimte.

Zoek plekken waar echtheid welkom is:

• Praatgroepen of communities die jouw ervaring herkennen.

• Creatieve workshops waar je jezelf kunt uiten en anderen ontmoet die jouw taal spreken. In mijn workshop ga ik ook voorbij aan het keuvelen en de small talk, we duiken naar beneden.

• Diepe gesprekken met iemand die écht luistert en je zonder oordeel ontvangt.

Want wanneer iemand naast je komt staan in je eenzaamheid… verandert alles. Dan wordt je ‘anders-zijn’ een brug – in plaats van een kloof. Voor hooggevoelige personen is het essentieel om te begrijpen hoe deze eigenschap impact heeft op verbindingen. Lees er meer over in: Wat is hooggevoeligheid? En hoe ga je om met de uitdagingen én talenten van hoogsensitiviteit?

Echte verbondenheid vind je in relaties waarin je je authentieke zelf durft te laten zien – ook de onhandige, hooggevoelige, vurige stukken van jezelf. Dat is niet egoïstisch, maar levensnoodzakelijk. Alleen als je voelt dat je erbij hoort, groeit je zelfvertrouwen, en komt er ruimte om je andersheid als kracht te gaan beschouwen. Dit is een fundamenteel aspect van zelfzorg: de essentie van welzijn.

Mens onder de mensen

Je hoeft niet hetzelfde te zijn om elkaar écht te ontmoeten

Als je snel denkt, diep voelt en vlot schakelt van smalltalk naar existentiële vragen, dan krijg je in sociale contacten soms een frons cadeau.
Misschien herken je het wel: die blik van “eh… wow, dit gaat snel.” Terwijl jij denkt: ja maar dit ís wie ik ben – waarom tijd verspillen aan ‘doen alsof’?

Veel hoogbegaafde of intens voelende mensen willen graag meteen naar de kern. Geen vijf tussenstappen, geen onnodige filters. Gewoon the real deal graag.
Dat kan ontwapenend zijn. En soms ook… wat onhandig.

Want jouw drang naar diepgang botst wel eens op iemands drempel. Niet iedereen is klaar voor een vraag over levensdoelen tijdens een kennismakingsgesprek.
Niet iedereen voelt zich meteen thuis in jouw innerlijke snelheid.

Maar weet je? Dat maakt je niet té veel. Dat maakt je menselijk.
En het betekent ook niet dat je enkel met ‘jouw soort mensen’ connectie kunt maken.

Echte ontmoeting zit niet in gelijke profielen, maar in open aanwezigheid.
In mensen die durven luisteren. Die nieuwsgierig zijn naar wat er achter je woorden zit.
Die jouw intensiteit niet schuwen, maar verwelkomen – ook al begrijpen ze het niet altijd helemaal.

Soms is dat een collega. Soms een buurvrouw. Soms een kind met een open blik.
Niet noodzakelijk gelijkgestemd in brein, wel in hart (Het mag ook beiden uiteraard).

En ja, er is een zekere kunst in doseren – leren voelen wanneer je op de pauzeknop mag duwen in plaats van doordraven.
Maar die asynchrone manier van in het leven staan, is geen last. Het is een talent.
Jij verbindt op een ander niveau. Je voelt sneller aan waar het schuurt, waar het stroomt.

“Ik voel, ik zie en ik verbind op mijn manier, soms onconventioneel en met de rafeleindjes.”

Dus nee, anders zijn betekent niet dat je altijd alleen moet zijn.
Soms is één echte blik, één goede vraag, of één gedeeld moment met verf of klei al genoeg om te voelen: ik hoor erbij, precies zoals ik ben.

Kunst als taal wanneer woorden tekortschieten

Soms is er geen taal. Alleen gevoel. En dan komt creatieve expressie.

Niet als hobby. Maar als ademruimte.

Beeldende kunst, intuïtief creëren, zintuiglijk werk – ze openen een andere deur. Je hoeft niets uit te leggen. Je hoeft alleen te maken, te voelen, te laten stromen.

Ikzelf – Meike van Creanaut – vond mijn weg terug na een burn-out niet via praten, maar via creëren. Niet via ratio. Niet via ‘doen’. Maar via handen in klei, woorden in verf, spelen als een kind. Mijn innerlijke kind fluisterde: “Kom. Speel. Maak. Schrijf. Verf.” Creativiteit werd mijn anker.

Creativiteit als jouw kompas naar echtheid

Als je tekent, schildert, schrijft of danst, vertel je je verhaal. Zonder dat je eerst woorden moet zoeken. Zonder oordeel. Zonder ‘moet’.

Je drukt uit wat binnenin leeft – en dat is helend. Niet omdat het kunst met een hoofdletter K is, maar omdat het écht is.

Een paar zachte uitnodigingen om direct te proberen:

• Bewegen op muziek: Zet je lievelingslied op en beweeg vrij. Ritmes kunnen rust geven en emoties bevrijden.

• Beeldend bezig zijn: Schilder of maak een collage van je stemming. Zelfs zonder tekentalent werkt het helend: beeldende expressie gaat niet om kunst voor publiek, maar om jouw proces.

• Art journal: Begin een creatief dagboek. Laat kleur, vorm en chaos de weg wijzen, en geef ruimte aan je innerlijke kind.

• Zintuiglijk experimenteren: Laat je handen vertellen wat je hoofd nog niet kan verwoorden, bijvoorbeeld door te werken met klei of verf.

Het mooie is dat je de creaties vaak ook kunt delen. Gecombineerde kunstprojecten (bijvoorbeeld in een workshop of groep) stimuleren zelfs sociale interactie op een speelse manier. Zo ontmoet je mensen die jouw gevoel voor kleur of verhaal herkennen.

Leven vanuit je waarden: zacht én krachtig

Onder die intense gevoeligheid ligt een kern. Een kompas van waarden. Eerlijkheid. Creativiteit. Vrijheid. Verbinding.

Wanneer je keuzes maakt in lijn met jouw waarden, komt er rust. Dan hoef je niet meer te vergelijken of maskeren. Dan ben je gewoon… op jouw pad.

Reflectietip: Schrijf vijf woorden op die voor jou essentieel zijn. Welke daarvan leeft nu te weinig in je dagelijks leven? Wat is één kleine stap om die waarde weer ruimte te geven? (Boek lezen? Tekendoos openen? Meer ‘nee’ zeggen?)

Je bent niet alleen: Inspiratie en handvatten

Er zijn zovelen die dit pad bewandelen. Die zich anders voelen. Die net als jij hunkeren naar échte connectie, creatieve ademruimte en innerlijke rust.

Ikzelf, Meike, die op haar zesde haar licht dimde, en nu voluit kiest voor zachtheid, wildheid, creativiteit en zijn. Ik geloof in de weerbaarheid die we vinden door creatieve expressie, net zoals Vincent van Gogh zijn eigen innerlijke chaos kanaliseerde door te creëren.

Wat kun je vandaag al doen?

• Spreek je uit. Vind een luisterend oor – een vriend, coach, of je eigen journal. Onderzoek leert dat begrip vaak groeit zodra je je gevoelens benoemt.

• Creëer iets. Al is het één klodder verf. Eén zin. Eén intuïtieve beweging. Het telt.

• Zoek mensen zoals jij. Die voelen wat jij voelt. Die niet schrikken van je vuur of zachtheid.

• Volg je waarden. Ze wijzen je de weg. Niet naar perfectie, maar naar echtheid.

Tot slot ‘Anders zijn’ is geen last. Geen fout. Geen diagnose. Het is een kracht. Een bron. Een kans.

Door je anders-zijn te omarmen, creëer je ruimte – voor zachtheid, voor diepte, voor schoonheid, voor jou. En als je durft te maken, te voelen, te verbinden… dan ontdek je dat eenzaamheid zachter wordt. En dat je innerlijke wereld niet iets is om te verbergen, maar om mee te stralen.

Laat dat het begin zijn. Van een leven dat klopt met wie jij echt bent.

Voel je welkom bij Creanaut

In mijn workshops, in de coaching, in het speelse veld waar jij gewoon mag zijn.

Hier vind je mijn gele route, deze van creatieve zelfzorg en artistieke mindfulness.Design art-based interventions that reflect and reinforce ACT processes.